Bivša direktorka svetski poznatog Muzeja mumija u meksičkom gradu Guanahuato optužila je lokalne vlasti za nestanak 22 mumije i o problemu obavestila UNESCO kako bi se ta najveca zbirka mumija na svetu sačuvala.
Nekadašnja direktorka, sada promoter kulturnih događaja Paloma Reyes Lacayo se i ranije zbog problema obraćala i Nacionalnom institutu za antropologiju i istoriju a sada posebno jer je pred otvaranje kulturnih atrakcija u Meksiku nakon što su bile zatvorene usled pandemije korona virusa uočeno da mumija nema.
Prema njenim rečima, koliko god bi priča o krađi mumija bila intrigantna objašnjenje je mnogo dosadnije - radi se o nedostatku brige i nepažnje, piše Meksiko njuz dejli.
"Po mom mišljenju vrlo je verovatno da su ... tela podvrgnuta procesu skeletonizacije", rekla je i dodala da to znači da se očuvana koža, kosa i odeća tih mumija najvjerojatnija raspala i dezintegrisala ne ostavljajući ništa osim kostiju.
Reyes je nestanak pripisala neadekvatnim uslovima u kojima su mumije čuvane pa je čelnike grada optužila za nebrigu.
Upozorila je da je gradska kulturna baština izložena riziku zbog gradske vlade koja je mumije slala na festivale i sajmove širom Meksika pa i na trke automobila - bez odgovarajuće dozvole ili pridržavanja protokola o zaštiti.
Reyes je kazala da je bila direktor Muzeja do 2018. i da protokol ne dopušta prenošenje mumija van grada.
Iako se Muzej mumija Guanahuatu mogao pohvaliti kolekcijom 117 mumificiranih ostataka, pa i sa 111 čitavih ženskih i muških tela, četiri glave i dva fetusa, Reyes je rekla da ih u muzeju sada ima samo 95.
Mumije iz Gvanahuata su prirodno mumificirana tela iskopana na groblju Svetog Paula u Gvanahuatu, glavnom i najvećem gradu istoimene države, poznatom po borbi za meksičku nezavisnost. Jedna su od najvećih turističkih atrakcija u Meksiku.
Iskopane su između 1865. i 1958. jer njihovi rođaci nisu mogli da plate porez kako bi ostali u grobu. Dva odsto svih iskopanih tela bilo je prirodno mumificirano zbog soli i kišnog perioda u kome su sahranjivana.
Nakon što su ih iskopali kao i sve ostale posmrtne ostatke siromašnih, čuvane su u jednoj kući koja je vremenom postala turistička atrakcija pretvorena u Muzej koji nedeljno poseti i nekoliko hiljada turista.
Osim globalno poznatih egipatskih mumija, veliku možda i najveću pažnju naučnika budi i Eci koji umro oko 3.300 p.n.e. sa 45 godina, njegovo telo nađeno je u glečeru na Alpima. Imao je 61 tetovažu koja se poklapala sa akupunkturnim tačkama, oružje, alate i opremu sličnu onoj za prvu pomoć. Tu je i Tolundski covek iz IV veka p.n.e. sačuvan danskim tresetom, što ga čini jednom od najpoznatijih močvarnih mumija; Mala Inka nađena je 1999. sa još dvoje dece na granici Čilea i Argentine, stara oko 500 godina ... Zagrebačka i Beogradska mumija stare više od 2.000 godina.
(Tanjug)
